TY - JOUR ID - 52638 TI - بهینه‌سازى حجم عملیات تسطیح اراضى به روش حداقل مربعات و مقایسه با الگوریتم ژنتیک والگوریتم بهینه‌سازی ازدحام ذرات JO - مهندسی بیوسیستم ایران JA - IJBSE LA - fa SN - 2008-4803 AU - الزعبی, ایشام AU - رجبى پور, علی AU - احمدى, حجت AU - میرزایى, فرهاد AD - دانشجوی دکتری گروه مهندسى مکانیک ماشین‌هاى کشاورزى، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران AD - استاد گروه مهندسى مکانیک ماشین‌هاى کشاورزى، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران AD - دانشیار گروه مهندسی مکانیک ماشین های کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشکاه تهران AD - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 45 IS - 2 SP - 105 EP - 112 KW - ازدحام ذرات KW - الگوریتم KW - تسطیح KW - حداقل مجذور مربعات KW - ژنتیک DO - 10.22059/ijbse.2014.52638 N2 - زمین تحت کشت باید دارای شیب‌ مناسب در جهت طولی و عرضی باشد تا یکنواختی توزیع آب تأمین شود و از هدررفت آب و نیز فرسایش خاک زراعی جلوگیری شود. از آنجا که عملیات تسطیح بسیار پرهزینه است، هدف از عملیات تسطیح، ایجاد شیب مناسب به‌منظور توزیع یکنواخت آب در زمین ناهموار و ایجاد صفحۀ تسطیح به‌گونه‌ای است که تسطیح زمین با حداقل مقدار حجم عملیات خاکی صورت پذیرد. در این تحقیق مشخصات صفحۀ تسطیح زمین زراعی با استفاده از الگوریتم مدل‌سازی‌شده و نتایج به‌دست‌آمده با روش حداقل مجموع مربعات مقایسه شد. تحلیل آماری و توصیفی نتایج نشان ‌داد که استفاده از الگوریتم ژنتیک )و الگوریتم بهینه‌سازی ازدحام ذراتPSO) برای تعیین مشخصات تسطیح در مقایسه با روش حداقل مجموع مربعات دقت و کارایی بیشتری دارد و اعمال محدودیت‌های تسطیح مانند حداکثر عمق خاک‌برداری در این روش ساده‌تر صورت می‌پذیرد. مقایسۀ این دو روش نشان داد که استفاده از الگوریتم ژنتیک مقدار حجم عملیات خاکی را با درنظرگرفتن سایر الزامات طراحی صفحۀ تسطیح (شیب‌های طولی و عرضی) به میزان 20 و 5/17 درصد کاهش داده است. حجم خاک‌برداری و خاکریزى در الگوریتم بهینه‌سازی ازدحام ذرات در مقایسه با الگوریتم ژنتیک حجم کمترى حاصل کرد.   UR - https://ijbse.ut.ac.ir/article_52638.html L1 - https://ijbse.ut.ac.ir/article_52638_33cac1c5e6faf1f43542fc4f648456c7.pdf ER -